Ola Kropa z klasy 5b

Drogi uczniu!

Przyjrzyj się klasycznym wskazówkom dotyczącym zarządzania czasem na naukę i przyjemności. Jedna, dwie lub trzy mogą się sprawdzić także w Twoim przypadku:

• Usuń bałagan i uporządkuj miejsce pracy, żeby nie tracić czasu na szukanie różnych rzeczy. Stwórz kącik pracy, w którym dobrze się czujesz. Dostosuj oświetlenie, ustaw ulubione długopisy i kolorowe ołówki, zrób herbatę. Przygotuj miejsce i do roboty!

• Stwórz listę zadań do wykonania w ciągu dnia (elektroniczną albo na papierze). Najważniejsze pozycje umieść na samej górze.

• Pod koniec dnia przejrzyj to, co udało Ci się zrobić i stwórz nową listę na następny dzień. Zadania układaj na liście według ważności.

• Bądź bezwzględny odnośnie ustalania priorytetów. Pamiętaj, żeby to, co wydaje Ci się ważne, rzeczywiście takie było. To, co nie jest ważne, odłóż na później.

• Naucz się rozróżniać rzeczy ważne od pilnych. Sprawy ważne nie zawsze są pilne. To, co pilne, nie zawsze jest ważne.

• Kiedy wszystkie zadania są równoważne, zacznij od najtrudniejszych. Najmniej przyjemne zadania mają pierwszeństwo. Miej to za sobą!

• Jeśli wykonanie któregoś z zadań zajmuje mniej niż 5 minut, zrób je od razu. Jeśli wymaga więcej czasu, umieść je na liście.

• Poświęć część dnia na remanent tego, w jaki sposób spędziłeś czas. Dzięki temu dowiesz się, kiedy i w jaki sposób go marnujesz.

• Trudniejsze zadania podziel na mniejsze części. Uporządkuj je według ważności. Nad każdym zadaniem pracuj w określonym przedziale czasu.

• Przeznacz więcej czasu na większe, bardziej skomplikowane zadania.

• Ceń swój czas. Zwracaj uwagę na to, gdzie i kiedy możesz powiedzieć „nie”. Starając się wykonać wszystkie czynności, o które ktoś Cię poprosił, skazujesz się na stres i porażkę.

• Nagradzaj się za wykonanie zadania na czas. Ale pamiętaj – nie ma przyjemności, dopóki nie wykonasz zadania.

Wioletta Dziekońska-Skrzypińska

• Psycholog udziela dziesięciu wskazówek, jak postępować z dziećmi i młodzieżą w obliczu strachu, który pojawia się w związku z koronawirusem

• Zdaniem Magdaleny Śniegulskiej psycholog jest ostatnią osobą, do której powinno trafić dziecko, wizyta u specjalisty może tylko nasilić jego różne lęki

• Dorośli powinni rozmawiać, przygotować kilka faktów na temat koronawirusa, ale też przyznać, gdy czegoś po prostu nie wiedzą

Psycholog zauważa: - Oczywiście, różnimy się między sobą i różnią się też nasze dzieci. Są takie (i mam nadzieję, że jest ich większość), które w obecnej sytuacji czują pewne podekscytowanie, ciekawość, a nawet radość (no w końcu nie trzeba chodzić do szkoły i tyle nowych ciekawych rzeczy dzieje się wokół). Są jednak i takie, które z dużym niepokojem i lękiem stale sprawdzają portale informacyjne, dopytują dorosłych, poszukują informacji o zagrożeniu. Jeszcze inne, mówią: dość! – już nie mogą oglądać, słuchać, czytać i rozmawiać na temat zagrożenia koronawirusem. Wszystkie, nawet te szczęśliwe, z różnym natężeniem i częstotliwością odczuwają nieprzyjemne uczucia. Boją się.

Śniegulska podkreśla, że strach jest zupełnie zrozumiały w obecnej sytuacji, ale wymaga od dorosłych, by zaopiekowali się oni swoimi dziećmi, dlatego podaje kilka ogólnych wskazówek, które być może pomogą, ułatwią albo upewnią nas - dorosłych w naszym postępowaniu.

Obserwujmy – siebie i nasze dzieci. Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego, jak emocjonalnie radzimy sobie z otaczającą rzeczywistością. Jakie jest nasze dziecko? Jak reaguje na tę sytuację, jak reaguje na nas? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? Czy sądzi, że musi nas chronić i robi dobrą minę do złej gry? Czy może (przynajmniej na razie) wygląda na to, że sytuacja go nie przeciąża? A jak my się zachowujemy? Czy epidemia, zagrożenie jest stale obecne w naszych rozmowach? Czy nieustannie sprawdzam wiadomości? Czy może unikam tematu i nie chcemy o tym rozmawiać? Jak nasza postawa działa na syna czy córkę?

Bądźmy gotowi do rozmowy - przygotujmy sobie zestaw kilku rzetelnych faktów, którymi możemy się z naszym dzieckiem podzielić. Czasem trzeba będzie powtórzyć je wielokrotnie – dzieci lubią upewniać się, że nie "ściemniamy” i wiemy, co mówimy.

Bądźmy gotowi na konfrontację z fake newsami ("Tato, a Marcin powiedział…”). Nie warto jednak przekazywać dzieciom niesprawdzonych treści, niezliczonych supertajnych informacji czy dramatycznych nowin (np. "Jest kolejna ofiara!”). Bądźmy w tych rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi.

Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę przeprowadzić? Może wujek ratownik, pielęgniarz, ciocia lekarka czy nauczycielka biologii? Ustalmy z nimi wcześniej, czego potrzebujemy i jak chcielibyśmy, aby taka rozmowa wyglądała. Fajnie, jeśli jest to bliska dla naszego dziecka osoba, do której ma zaufanie, którą lubi. Naprawdę psycholog jest ostatnią osobą w tej kolejce. Wizyta u specjalisty może tylko nasilić różne lęki.

Mówmy szczerze: "Nie wiem" - "ile to będzie trwało?”, "czy wszyscy zachorujemy?”, "kto pierwszy umrze z naszej rodziny?”. Takie pytania mogą szokować, złościć. Po pierwsze, zachęcam do tego, by cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji, mają do nas zaufanie.

Czasem możemy ostudzić różne niepokoje, jednak na niektóre pytania nie znamy przecież odpowiedzi (nikt z nas nie wie, ile będzie trwała ta sytuacja). I o tej swojej niewiedzy warto szczerze mówić. Choć część rodziców/nauczycieli/opiekunów się tego obawia, ta szczerość buduje zaufanie.

Rozmawiajmy, jak radzić sobie z lękiem – to bardzo ważna wiedza. Opowiedzmy dzieciom, co my robimy, żeby trudne myśli nie zapanowały niepodzielnie w naszej głowie (czytanie książek, oglądanie komedii, gry).

Pytajmy, co im pomaga. Dzieci są w tym bardzo kreatywne i mogą nas zaskoczyć superpomysłami, z których i my możemy korzystać. Sprawdzimy też, czego potrzebują w tej sytuacji. Zastanówmy się, co możemy wspólnie robić, aby zachować dobry nastrój. Umówmy się na jakiś kod – sygnał, kiedy ktoś z członków rodziny poczuje, że ten smutek go dopada. Ustalmy, kiedy potrzebujemy samotności, a kiedy towarzystwa innych ludzi.

Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my dorośli przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, aby z nimi sobie radzić. W tych rozmowach ważne jest zachęcanie do tropienia lęków niewypowiedzianych – czasem to, co dzieci mają w głowie jest dużo straszniejsze od rzeczywistości. Kiedy taki lęk ujrzy światło dzienne, traci na swojej mocy, no i można się nim zaopiekować (to trochę jak z koszmarami sennymi). Jeśli to jest możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i inne trudne emocje.

Wskazujmy na czasowość pewnym ograniczeń czy rozwiązań - szczególnie dla nastolatków, obecna sytuacja może być bardzo trudna. Mogą mieć poczucie zamachu na ich podstawowe prawa i ograniczanie wolności. Rozmawiajmy z nimi o tym. Pokazujmy terminowość tych rozwiązań i to, czemu one mają służyć.

Bądźmy odpowiedzialni – ta sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości i właśnie odpowiedzialności za wspólnotę: rodzinną, klasową, sąsiedzką. Nasze zachowania przecież przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie i zdrowie innych ludzi. Rozmawiajmy o tym z naszymi dziećmi.

Nie oszukujmy - starajmy się być spokojni – nie panikujmy. Jednak, kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom, a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie, co się stało, nie odpowiadajmy, że nic. Takie ucinanie rozmowy, tworzenie tajemnic, jest pożywką do karmienia lęków. Ochłońmy i, nawet jeśli nie od razu, wyjaśnimy dziecku (czasem wystarczy ogólnie: np. "ta stała obecność informacji o wirusie mnie złości, martwi czy niepokoi”), co się stało, czego było świadkiem.

Zadbajmy o potrzeby dzieci – tak jak my potrzebujemy porozmawiać z bliskimi, koleżanką czy kolegą, nasze dzieci również tego kontaktu potrzebują. Zadbajmy o to. Rówieśnicy są strasznie ważni. Pamiętajmy o nowych technologiach – to dobry moment, żeby z nich również korzystać.

Uczmy się razem zdrowych nawyków - i bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy i przećwiczmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój. Rozmawiajmy o tym co trudne, o potknięciach i zagrożeniach i co z nimi robić.

Zadbajmy o innych - a może w tej trudnej sytuacji spróbujemy zająć się czymś użytecznym? Może razem z dzieckiem wesprzemy słabszych, którzy potrzebują naszej pomocy

Magdalena Śniegulska - psycholog dziecięcy w Szkole Edukacji Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności i Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu SWPS. Zajmuje się psychologią rozwojową dzieci i młodzieży, zaburzeniem zachowania i interwencją kryzysową.

Autor: Redakcja Źródło: Onet

Wioletta Dziekońska-Skrzypińska

Jak motywować i wspierać dzieci do systematycznego uczenia się poza szkołą: 

1.       Pomóż dziecku zorganizować czas nauki – ustalcie zasady i wspólny harmonogram (jeżeli w rodzinie jest więcej dzieci w wieku szkolnym, konieczne jest ustalenie godzin korzystania z komputera).

2.       Przypominaj dziecku o systematyczności, raczej nie pozwalaj, aby odkładało zadania na później, bo w końcu będzie miało ich zbyt dużo.

3.       Pozytywnie oceniaj rezultaty pracy dziecka (np. fakt przystąpienia do zadań szkolnych zgodnie z ustaleniami, wysiłek dziecka w samodzielne rozwiązanie zadań, nakład pracy, i.t.p.).

4.       Wytłumacz dziecku, dlaczego musi uczyć się poza szkołą (okres pandemii), odwołuj się do odpowiedzialności dziecka i pomóż mu dostrzec korzyści z nauki.

5.       Jeżeli masz możliwości i dziecko tego potrzebuje, pomóż w zadaniach (np. naprowadź, udziel wskazówek, wyjaśnij wątpliwości, i.t.p.).

6.       Podczas wykonywania przez dziecko zadań nie wskazuj palcem błędów jego pracy, chyba że dziecko poprosi o to. 

7.       Pomagaj dziecku rozwiązywać problemy poprzez analogię do czegoś, co już jest mu znane ze szkoły.

8.       Z zainteresowaniem słuchaj, kiedy dziecko opowiada ci o swoich odkryciach i o tym, czego się samodzielnie nauczyło, co samodzielnie wykonało, do jakich wniosków doszło, jakie rozwiązanie zastosowało.

9.       Zachęcaj do eksperymentowania z zadaniami, mów i przypominaj dziecku,że nie zawsze wszystko udaje się za pierwszym razem i czasami trzeba podjąć kolejną próbę.

10.   Doceniaj pytania dziecka i staraj się na nie znaleźć odpowiedź. 

11.   Staraj się stworzyć takie sytuacje, w których dziecko może być dumne z własnych osiągnięć. 

12.   Kontroluj, czy wykonało zadania.

13.    Jeżeli uważasz, że dziecko otrzymało zbyt dużo pracy od nauczycieli, nie mów tego głośno, tylko poinformuj wychowawcę.

14.   Jeżeli jest to konieczne, współpracuj z wychowawcą (telefonicznie, pisemnie).

Wioletta Dziekońska-Skrzypińska

Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w  Lubaniu prosi o zapoznanie się niżej zamieszczonymi materiałami. Celem prowadzonych działań jest promowanie wśród uczniów szkół podstawowych z terenów wiejskich pozytywnych zachowań związanych z pracą i zabawą na terenie gospodarstw rolnych oraz popularyzowanie wykazu czynności szczególnie niebezpiecznych związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, których nie wolno powierzać dzieciom poniżej 16 lat.

Prewencja

Zadania KRUS

To MAPA MYŚLI - praca Agaty Prawelskiej  z klasy 8a wykonana w ramach lekcji wf i tematów z edukacji zdrowotnej.

Po treningu na platformie edukacyjnej "Władcy słów" nasi piątoklasiści wyruszyli na ortograficzną wycieczkę po swoim domu. Oczywiści nie obyło się bez błędów, ale przecież na nich też się uczymy 🤓  Najważniejsze, aby teraz #zostać w domu i dbać o siebie oraz swoich bliskich 😇

Gdyby ktoś miesiąc temu powiedział nam, że nie będziemy chodzić do szkoły, nie uwierzylibyśmy… A jednak stało się. W ciągu kilku dni bardzo wiele się zmieniło, niektórzy mówią, że świat się zatrzymał. Zmiana dotknęła wielu ludzi i miejsc, także stojących teraz pusto szkolnych murów, więc edukacja weszła na inny poziom. Wszyscy staramy się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Zastanawiamy się nad tym, co ważne, szukamy motywacji do pogłębiania wiedzy, wykazujemy się kreatywnością, ogarniamy sprzęt (by u wszystkich działało audio i video :o) To też świetna okazja, by rozwijać umiejętność funkcjonowania w tak szybko zmieniających się warunkach i uczyć się doceniać zwykłe niezwykłości…Miło było Was spotkać, chociaż online. Jeszcze będzie pięknie, jeszcze będzie normalnie, dlatego teraz najważniejsze jest, abyśmy dbali o siebie wzajemnie, mimo odległości.

Ślę porcję dobrej energii

Ewa Mazur

Wszyscy uczniowie są proszeni o regularne logowanie się do dziennika LIBRUS, sprawdzanie wiadomości od nauczycieli oraz sumienne wykonywanie zleconych zadań!!!

Prosimy rodziców o dopilnowanie dzieci, aby uczyły się w domu wg otrzymanych wytycznych!!!

Zadania z biologii zostały wysłany poprzez wiadomość na LIBRUSIE do uczniów i rodziców. Ewentualne pytania proszę kierować też przez wiadomości na LIBRUSIE lub e-mailem: agajerzmanki@gmail.com.

Życzę owocnej pracy i zachęcam do wiosennych spacerów na łonie przyrody, ale w samotności.

Agnieszka Celuch

Zdalne nauczanie

Proszę wszystkich uczniów klas 6-8 o zarejestrowanie się na stronie internetowej Instytutu Goethego: https://www.goethe.de/ins/pl/pl/index.html.

W wiadomościach przesłanych na Librusie będę umieszczał linki do ćwiczeń oraz komentarze i wyjaśnienia. Dobrej zabawy.

Maciej Mejer

Od 12 do 25 marca br. funkcjonowanie jednostek systemu oświaty zostaje czasowo ograniczone. Oznacza to, że w tym okresie przedszkola, szkoły i placówki oświatowe zarówno publiczne, jak i niepubliczne nie będą prowadziły zajęć dydaktyczno-wychowawczych. To decyzja Ministra Edukacji Narodowej wynikająca z konieczności zapobiegania rozprzestrzenianiu się koronawirusa.

Rodzicu,

• ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne Twoje i Twojego dziecka, zajęcia zostaną zawieszone od 12 marca br. W przedszkolach i szkołach podstawowych 12 i 13 marca br. będą jeszcze prowadzone działania opiekuńcze;
• zachęcaj dziecko do samodzielnej nauki w czasie gdy nie będzie lekcji w szkole. Ministerstwo Edukacji Narodowej na platformie epodręczniki.pl. udostępnia szereg materiałów edukacyjnych, które pozwalają uzupełnić, ugruntować i poszerzyć wiedzę. Dostęp do tych zasobów jest bezpłatny;
• jeśli masz dziecko w wieku do 8 lat, przysługuje Ci zasiłek opiekuńczy do 14 dni. Szczegółowe informacje znajdziesz na stronie internetowej ZUS;
• przekaż osobom, które będą opiekować się Twoim dzieckiem, podstawowe informacje dotyczące bezpieczeństwa i higieny;
• rygorystycznie przestrzegaj w domu zasad higieny i czystości pomieszczeń, w których przebywasz;
• śledź na bieżąco komunikaty GIS, MZ i MEN o sytuacji epidemiologicznej w kraju oraz informacje przesyłane przez dyrektora szkoły.

Uczniu,

• pamiętaj o swoim bezpieczeństwie w domu. Unikaj miejsc, gdzie są duże skupiska ludzi (np. komunikacja publiczna, kino, teatr, centra handlowe);
• przerwa w funkcjonowaniu Twojej szkoły nie powinna oznaczać dni wolnych od nauki;
• odpowiedzialnie wykorzystaj czas zawieszenia zajęć w Twojej szkole. Przeczytaj ulubioną książkę, spróbuj uzupełnić swoje wiadomości lub rozwijaj kompetencje. Skorzystaj przy tym z darmowej platformy epodreczniki.pl i materiałów rekomendowanych przez Twojego nauczyciela;
• przestrzegaj w domu zasad higieny i czystości pomieszczeń, w których przebywasz.

Platforma epodreczniki.pl i materiały do samodzielnej nauki

Zachęcamy nauczycieli, aby w najbliższym czasie wspierali uczniów w nauce i przekazywali materiały do samodzielnej pracy w domu. Szczególnie prosimy o objęcie opieką uczniów, którzy przygotowują się do tegorocznego egzaminu ósmoklasisty, maturalnego oraz zawodowego i udostępnienie im niezbędnych materiałów.   

Rekomendujemy wykorzystanie w tym celu następujących rozwiązań:

• dziennik elektroniczny;
• strona internetowa szkoły, przedszkola, placówki oświatowej;
• mailing do rodziców, a w przypadku uczniów starszych wysyłanie materiałów bezpośrednio do młodzieży.

Na platformie Ministerstwa Edukacji Narodowej epodreczniki.pl udostępniliśmy e-materiały do wykorzystania przez nauczycieli lub do samodzielnej nauki przez uczniów. Epodręczniki.pl to biblioteka bezpłatnych, sprawdzonych, zgodnych z aktualną podstawą programową materiałów edukacyjnych.

Jak się zabezpieczyć przed koronawirusem?

• Często myj ręce przy użyciu mydła i wody.
• Przy kasłaniu i kichaniu zakrywaj usta i nos. Zachowaj co najmniej metr odległości od osób, które kaszlą i kichają.

Osoby wracające z regionów zarażonych koronawirusem powinny powiadomić o tym telefonicznie stację sanitarno-epidemiologiczną lub zgłosić się do oddziału obserwacyjno-zakaźnego. Więcej informacji dotyczących koronawirusa na stronie: gov.pl/koronawirus

Podejrzewasz u siebie koronawirusa? Zadzwoń pod numer 800 190 590!

Bezpłatna infolinia NFZ jest czynna całą dobę, przez 7 dni w tygodniu. Wykwalifikowani konsultanci poinformują Cię, co zrobić, by otrzymać pomoc.

Departament Informacji i PromocjiMinisterstwo Edukacji Narodowej

Klasa 6a własnie skończyła pracę z lekturą "Sposób na Alcybiadesa". W ramach podsumowania wykonali lapbooki, pozwalające na utrwalenie wiedzy o świecie przedstawionym w książce. Okazało się, że wielu uczniów powieść Niziurskiego bardzo zainteresowała mimo tego, że opisywała realia szkoły sprzed wielu lat 😉Ewa Mazur

6 marca klasa 5a po raz kolejny spotkała się nocą w szkole. Tym razem świętowaliśmy Dzień Kobiet. Było wiele atrakcji, śmiechu i współpracy. Dzięki zabawom integracyjnym uczniowie mogli się jeszcze lepiej poznać. Wszystkim bardzo się podobało i z żalem o północy wrócili do domów. Dziękujemy rodzicom za słodkie przysmaki i dyspozycyjność.Wioletta Dziekońska- Skrzypińska i Ewa Mazur

   Chłopcy  z klas siódmych wraz z wychowawcami zorganizowali niespodziankę dla swoich koleżanek- wycieczkę do Zgorzelca z okazji Dnia Kobiet. Odbyła się ona szóstego marca tego roku. Wycieczka obejmowała śniadanko w McDonaldzie, grę w kręgle oraz seans kinowy pt. ”Sala Samobójców. Hejter”.

   Zaraz po dzwonku na lekcję udaliśmy się do autobusu, którym wyruszyliśmy do Zgorzelca. Pierwszym punktem programu był przepyszny posiłek. Później mieliśmy możliwość zrobienia zakupów w supermarkecie. Następnie poszliśmy do „Plazy”, gdzie podzieleni na drużyny zmierzyliśmy się w grze w kręgle. Po godzinie emocjonujących rozgrywek przyszedł czas na seans, który trwał dwie godziny. Film był bardzo ekscytujący z dużą ilością zwrotów akcji. Po filmie część z nas wróciła autobusem do szkoły, a reszta z nas została w centrum handlowym, oczywiście dawszy wcześniej zgodę wychowawcom podpisaną przez rodziców.

   Wycieczka bardzo nam się podobała. Dziękujemy naszym kolegom i nauczycielom za zorganizowanie tego wyjścia. Chętnie powtórzyłybyśmy to jeszcze raz!

Natalia Antoniszyn

Maja Antowska

Hania Domańska

Serdecznie zapraszamy wszystkich do udziału w XXV Festiwalu Szkolnej Twórczości Artystycznej FERMATA 2020!!!

ZGLOSZENIE(2).docx

Zgodnie z zapowiedzią nasza klasa włącza się w kolejną akcję charytatywną na rzecz Stasia i Kuby. Będzie to 10 Wielkanocny Bieg dla Jaj, na który już dzisiaj serdecznie zapraszamy.

Ogłaszamy konkurs z nagrodami na plakat promująco-informacyjny

10 Wielkanocnego Biegu dla Jaj.

Technika tworzenia plakatu jest dowolna: może być wykonany ręcznie lub w dowolnym programie graficznym na komputerze.

Musi nadawać się do powielenia (do wydruku lub przeskanowania)

Plakat musi zawierać następujące informacje:

10 Wielkanocny Bieg dla Jaj

Pomóż Stasiowi i Kubie, a ktoś pomoże Tobie!

Termin: 19 kwietnia 2020r. /start godz. 12.00

Trasa – ECEK, Stalag VIII a - CRT Radomierzyce

Termin składania prac: 16 marca (poniedziałek) u p. Agnieszki Celuch

Dnia 28 lutego 2020r. od godziny 9 00 do 11 00 uczniowie klas czwartych reprezentujący szkoły podstawowe Gminy Zgorzelec z Łagowa, Osieka Łużyckiego, Trójcy  i Żarskiej Wsi brali udział w warsztatach edukacyjnych poświęconych Sybirakom i Syberii.

Spotkanie miało na celu wprowadzenie młodych ludzi do tematyki Sybiru. Dzieci obejrzały prezentację i wysłuchały krótkiego wykładu wprowadzającego, a następnie przedstawiły prace plastyczne wcześniej wykonane przez siebie w szkołach. I tak: uczniowie z Żarskiej Wsi opowiedzieli o rzekach i jeziorach syberyjskich, dzieci z Łagowa zaimponowały nam recytując wiadomości o roślinności Syberii. Grupa z Osieka  zaprezentowała  krajobraz Syberii – góry, wyżyny i niziny, a uczniowie z Trójcy zapoznali nas ze zwierzętami żyjącymi na obszarach syberyjskich.

 Po tej części nastąpiła krótka przerwa, która pozwoliła uczestnikom na skorzystanie    z poczęstunku oraz zapoznanie się ze zgromadzonymi w gabinecie historii pamiątkami i symbolami sybirackimi, a także na obejrzenie wystawy o Kresach, która od kilku dni gości w naszej szkole.

W drugiej części uczniowie wysłuchali hymnu Sybiraków, co pozwoliło na wprowadzenie uczestników w historię zesłań Polaków na Sybir na przestrzeni minionych stuleci. Następnie krótki wykład na ten temat zaprezentowała pani Katarzyna Brauza – nauczyciel historii. Dzieci dowiedziały się, kiedy i dlaczego Polacy trafiali na Sybir, w jakich warunkach żyli, czym zajmowali się na zesłaniu. Poznali też fragmenty wspomnień Sybiraków pani Frani Adamenko i śp. Jana Matwiejczyka, którzy są lub byli przyjaciółmi naszej szkoły. Wysłuchane informacje skłoniły dzieci do podzielenia się wiedzą o swoich przodkach, którzy byli Sybirakami.

Dla uatrakcyjnienia spotkania organizatorzy zaproponowali uczniom zabawę polegającą na łowienie ryb w imitacji jeziora Bajkał, co okazało się  ciekawą konkurencją. Przy okazji dzieci poznały nazwy ryb żyjących w tym największym jeziorze świata, gdyż każda rybka była opatrzona swoją nazwą.

Po konkurencji sprawnościowej uczestnicy pracowali w grupach uzupełniając krótką notatkę na temat Syberii. Należało dopasować brakujące słowa w tekście opierającym się na wiedzy zdobytej podczas warsztatów. Wszystkie szkoły przeszły test śpiewająco, co dowodzi, że uczniowie uważnie słuchali i zapamiętali najważniejsze informacje.

Na podsumowanie zajęć dzieci obejrzały prezentację o sybirackich symbolach pamięci na ziemi zgorzeleckiej – były wśród nich Pomnik Sybiraka i Szkoła Podstawowa im. Sybiraków w Jerzmankach. Uczniowie dowiedzieli się także o marszu sybirackim, który w tym roku odbędzie się po raz dziesiąty i na który zostali zaproszeni.

W podziękowaniu każdy z uczestników otrzymał dyplom, a następnie było wspólne zdjęcie uczniów, opiekunów i organizatorów.

Ogromne słowa podziękowania kierujemy do opiekunów – Barbary Krawczak z Żarskiej Wsi, Marty Kruszyńskiej z Trójcy, Beaty Aniszkiewicz z Osieka i Tadeusza Malczyka z Łagowa.

                                                                                   Katarzyna Brauza

Podstawowe środki ochronne przeciwko nowemu koronawirusowi  

Często myj ręce
Często myj ręce używając mydła i wody, a jeśli nie masz do nich dostępu, używaj płynów/żeli na bazie alkoholu (min. 60%).
Dlaczego? Mycie rąk ww. metodami zabija wirusa, jeśli znajduje się on na rękach.

Stosuj odpowiednie zasady ochrony podczas kaszlu i kichania
Podczas kaszlu i kichania zakryj usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką – natychmiast wyrzuć chusteczkę do zamkniętego kosza i umyj ręce używając mydła i wody, a jeśli nie masz do nich dostępu – płynów/żeli na bazie alkoholu (min. 60%).
Dlaczego? Zakrycie ust i nosa podczas kaszlu i kichania zapobiega rozprzestrzenianiu się zarazków i wirusów. Jeśli kichasz lub kaszlesz w dłonie, możesz zanieczyścić przedmioty lub dotykane osoby.

Zachowaj bezpieczną odległość
Zachowaj co najmniej 1 metr odległości między sobą a innymi ludźmi, szczególnie tymi, którzy kaszlą, kichają i mają gorączkę.
Dlaczego? Gdy ktoś zarażony wirusem powodującym chorobę układu oddechowego, taką jak COVID-19, kaszle lub kicha, wydala pod ciśnieniem małe kropelki śliny i śluzu zawierające wirusa. Jeśli jesteś zbyt blisko, istnieje ryzyko, że możesz wdychać wirusa.

Unikaj dotykania oczu, nosa i ust
Dlaczego? Dłonie dotykają wielu powierzchni, które mogą być skażone wirusem. Jeśli dotkniesz oczu, nosa lub ust zanieczyszczonymi rękami, możesz przenieść wirusa z powierzchni na siebie.

Jeśli masz gorączkę, kaszel, trudności w oddychaniu, zasięgnij pomocy medycznej
Jeśli masz gorączkę, kaszel, trudności w oddychaniu, zasięgnij pomocy medycznej zgodnie z  informacją zamieszczoną na stronie Ministerstwa Zdrowia https://www.gov.pl/web/zdrowie
Dlaczego? Objawy ze strony układu oddechowego z towarzyszącą gorączką mogą mieć wiele przyczyn np. wirusową (wirusy grypy, adenowirusy, rynowirusy,  koronawirusy, wirusy paragrypy) czy bakteryjną (pałeczka Haemophilus influenzaea, pałeczka krztuśca, chlamydia, mykoplazama).

Jeśli masz łagodne objawy ze strony układu oddechowego i nie podróżowałeś do Chin
Jeśli masz łagodne objawy ze strony układu oddechowego i nie podróżowałeś do Chin, pamiętaj o stosowaniu podstawowych zasad ochrony podczas kaszlu, kichania oraz higieny rąk i pozostań w domu do czasu powrotu do zdrowia, jeśli to możliwe.

Chroń siebie i innych przed zachorowaniem

Nie zaleca się używania masek na twarz przez zdrowych ludzi w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się SARS-Cov-2
Noszenie maseczki zasłaniającej usta i nos może pomóc ograniczyć rozprzestrzenianie się niektórych chorób układu oddechowego.  Jednak stosowanie samej maseczki nie gwarantuje powstrzymania infekcji i powinno być połączone ze stosowaniem innych środków zapobiegawczych, w tym higieną rąk i zasadami ochrony podczas kaszlu czy kichania (patrz wyżej) oraz unikaniem bliskiego kontaktu z innymi ludźmi (co najmniej 1 metr odległości).
Światowa Organizacja Zdrowia doradza racjonalne stosowanie maseczek.
Używaj  maseczek tylko wtedy, gdy masz objawy ze strony układu oddechowego (kaszel lub kichanie), podejrzewasz u siebie infekcję SARS-Cov-2 przebiegającą z łagodnymi objawami lub opiekujesz się osobą z podejrzeniem infekcji SARS-Cov-2.