Kreatywne powtórki ósmoklasistów w toku 😊 Tym razem chętni uczniowie wcielali się w bohaterów lektur obowiązkowych, by utrwalić sobie informacje na ich temat.

Czuję dumę, kiedy widzę Wasze zaangażowanie 😇
Ewa M.

Okażmy szacunek

POLSKIM SYMBOLOM NARODOWYM
i

POLSKIEJ KONSTYTUCJI

Drodzy uczniowie!

Proponujemy Wam wyzwanie związane z polskimi symbolami narodowymi i rocznicą uchwalenia Konstytucji 3 maja.

Należy zrobić dowolne zdjęcie swoje/ swojej rodzinie, jak wyrażacie szacunek, kochacie lub chronicie polskie symbole narodowe: flagę, godło, hymn. Można też zrobić rysunek, plakat, kotyliony, zdjęcie związane z Konstytucją i wysłać pod wskazane adresy e-mailowe.

ZRÓBMY PIĘKNĄ GALERIĘ NA NASZEJ SZKOLNEJ STRONIE INTERNETOWEJ I OKAŻMY SZACUNEK POLSCE.

Zdjęcia należy wysyłać do p. Ewy Mazur (ewa.jerzmanki@gmail.com) lub p. Agnieszki Celuch (agajerzmanki@gmail.com)

Wszystkie prace zostaną nagrodzone punktami dodatnimi
z zachowania.

Termin: 4 maja 2020

Zachęcamy!!!

5a w kuchni

Dziś przypada Europejski Dzień Śniadania, ale nasi uczniowie potrafią przygotować nie tylko ten posiłek :o) Kwarantanna sprzyja kulinarnym eksperymentom. W ramach rozwijania umiejętności redagowania przepisu i doskonalenia czytania ze zrozumieniem piątaki wyczarowały wiele pyszności. Może czas pomyśleć o wydaniu klasowej książki kucharskiej...

skierowana głównie do nastolatków, która umożliwia użytkownikom tworzenie i udostępnianie krótkich filmów ze śpiewem i tańcem. Udostępnione w aplikacji wideo można wzbogacić o wiele filtrów i nakładek. Klip wyświetla się zapętlony, a fani (obserwujący) mogą go lajkować i komentować.

Aplikacja publikuje wszystkie treści (nagrania) bez żadnej kontroli nad jej zawartością, umożliwiając publiczny dostęp wszystkim użytkownikom aplikacji. Niesie to za sobą ryzyko rozpowszechniania nagrania, a więc i dostępu do nieodpowiednich dla uczniów treści, takich jak pornografia, przemoc czy materiały szerzące nienawiść i wulgarne treści.

            Coraz częściej słyszy się także o zarzutach stawianych aplikacji TikTok związanych z dyskryminacją. Jak się okazuje, nie każdy użytkownik może czerpać równą radość z obecności na tej platformie: aplikacja filtruje treści według własnych kryteriów „atrakcyjności”.

            Dlatego tak ważna jest rozwaga i czujność także wśród uczniów i ich rodziców, aby wiedzieli, jakie treści i komu mogą udostępniać. Aby zwiększyć bezpieczeństwo uczniów i ochronę  prywatności podczas korzystania z aplikacji, zapoznajcie się z następującymi  wskazówkami:

-włącz ustawienia Konto prywatne – od tej pory konto będzie niedostępne dla osób spoza listy kontaktów (pamiętaj, by w opisie nie podawać swoich danych osobowych – jest on zawsze widoczny dla pozostałych użytkowników, nawet, gdy konto jest ustawione jako prywatne);

-wyłącz funkcje Umożliw innym znalezienie mnie, zwiększy to dodatkowo poziom bezpieczeństwa. Po wyłączeniu tej opcji nikt nie będzie mógł wyszukać konkretnego profilu;

-loguj się za pomocą systemu logowana w aplikacji TikTok. Staraj się nie korzystać z logowania za pomocą innych mediów społecznościowych;

-nie ujawniaj (w ustawieniach aplikacji) lokalizacji użytkownika oraz staraj się nie prowadzić transmisji na żywo np. z domu;

-zachowaj ostrożność, przyjmując nieznajomych do grona obserwatorów i nie odpowiadaj na prośby o numery telefonów, adresy, zdjęcia lub filmy;

-w ustawieniach prywatności zablokuj funkcję pobierania filmów – mogą one być wykorzystane przez innych użytkowników w nieuprawniony sposób;

-rodzice i opiekunowie mogą skorzystać z trybu bezpieczeństwa, dzięki któremu mają możliwość monitorowania profilu dziecka, a także nadawania kontom statusu prywatności, blokowania nieuprawnionym osobom dostępu do lokalizacji, decydowania o czasie korzystania z aplikacji oraz ograniczenia dostępu do nieodpowiednich treści.

Za 6a kolejne nowe doświadczenie. Tym razem uczniowie zmierzyli się z omawianiem lektury na odległość. Myślę, że mieli dużo szczęścia, trafiając na książkę niezwykłą. Na jej początku znajduje się zapowiedź, że „Nikt, kto wejdzie do Baśnioboru, nie wyjdzie z niego niezmieniony…”. Niektórzy przyznali się, że to pierwsza od dawna w całości przeczytana powieść 🙊. Uczniowie z zainteresowaniem opowiadali nie tylko o przygodach Kendry i Setha oraz niezwykłym rezerwacie. Równie istotna okazała się dyskusja o zasadach i konsekwencjach ich łamania przez bohaterów, tak ważna w kontekście obecnej sytuacji i nakazu „zostań w domu”. W ramach podsumowania uczniowie wykonali cudowne lapbooki i ilustracje związane z lekturą.Doceniam Waszą kreatywność. Dziękuję za samodzielność i zaangażowanie.

Ewa Mazur

Koronawirus.pdf

Tymi słowami Minister Edukacji Francji zwrócił się do rodziców uczniów i uczennic w całym kraju. To przesłanie jest nam bardzo bliskie, dlatego dzisiaj chcielibyśmy się z Wami podzielić pomysłami jak zorganizować życie, pracę i edukację w domu.
Wskazówki przygotowały Karolina Żelazowska i Urszula Bartnikowska - ekspertki edukacji domowej. 

Trwa rekrutacja do Państwowej Szkoły Muzycznej

Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Feliksa Nowowiejskiego w Zgorzelcu rozpoczęła rekrutację na rok szkolny 2020/2021. Zapraszamy dzieci, młodzież oraz ich rodziców do zapoznania się z naszą ofertą. Zachęcamy do nauki gry na wybranym instrumencie w jedynej państwowej szkole artystycznej Powiatu Zgorzeleckiego.

Wszystkich zainteresowanych rekrutacją do zgorzeleckiej Szkoły Muzycznej informujemy, że podania dostępne są na stronie internetowej: http://psmzgorzelec.pl/ . Wypełnione i podpisane podanie (tj. skan pierwszej strony, zdjęcie lub otwarty dokument w Word) można przesłać mailem na adres: psm.zgorzelec@psmzgorzelec.pl w nieprzekraczalnym terminie do 22 maja.

Dzieci zainteresowane muzyką zapraszamy wraz z rodzicami na spotkania kwalifikujące do Państwowej Szkoły Muzycznej w Zgorzelcu przy ul. Langiewicza 29, które w tym roku odbędą się w dniach 27 i 29 maja od godz. 16.00. Dla zainteresowanych proponujemy kurs początkowy i spotkanie informacyjne, które odbędzie się  22 maja o godz. 16.00.  Kurs poprowadzi  dyrektor szkoły Dorota Adaszewska. Zapraszamy dzieci wraz z rodzicami. Z uwagi na obecną sytuację epidemiczną terminy mogą ulec zmianie. Zapraszamy!

Nasza placówka jest szkołą publiczną, a edukacja muzyczna dla naszych uczniów- bezpłatna. W zależno ści od wieku uczniowie mogą kształcić się w szkole I stopnia w cyklu 6-letnim lub 4-letnim. Przyjmujemy dzieci od 7 do 16 roku życia. W ofercie posiadamy następujące  instrumenty: skrzypce, wiolonczelę, gitarę, fortepian, akordeon, flet, klarnet, saksofon, trąbkę, waltornię i instrumenty perkusyjne. Kształcenie muzyczne w naszej szkole jest kompleksowe i obejmuje indywidualne lekcje gry na instrumencie, zbiorowe zajęcia teoretyczne oraz muzykowanie zespołowe. Informujemy, że Tydzień Otwartych Drzwi w zgorzeleckiej szkole muzycznej w tym roku odbędzie się od 11 do 15 maja. Zapraszamy!

Informujemy, że podczas spotkania kwalifikacyjnego kandydat na ucznia szkoły muzycznej wykonuje proste ćwiczenia: śpiewa przygotowaną przez siebie piosenkę, odróżnia dźwięki wysokie i niskie, powtarza głosem prostą melodię zagraną na fortepianie, klaszcze usłyszany schemat rytmiczny, odróżnia trójdźwięk „wesoły” od „smutnego”.

 Egzaminy do szkoły II stopnia odbędą się 26 maja o godz. 16.00 i rozpoczną się obowiązkowym testem z kształcenia słuchu. Potem odbędzie się część praktyczna. Kandydatów do szkoły II stopnia zapraszamy wcześniej na dwie lekcje otwarte kształcenia słuchu, które odbędą się 23 kwietnia i 14 maja w godz. 17.00 - 18.30, a poprowadzi je Dominik Lewicki.

Drodzy Rodzice! Muzyka stymuluje rozwój każdego dziecka, rozwija jego wrażliwość i osobowość. Edukacja muzyczna w szkole artystycznej sprzyja budowaniu wyjątkowych relacji mistrz- uczeń oraz nawiązywaniu pozytywnych kontaktów koleżeńskich. Jest świetnym uzupełnieniem edukacji powszechnej i czyni ją pełną, wszechstronną i bogatą. Zachęcamy dzieci i rodziców do odwiedzenia zgorzeleckiej szkoły- wszelkich informacji o edukacji muzycznej i przyjęciach do szkoły udziela sekretariat.

Dorota Adaszewska

Ola Kropa z klasy 5b

Drogi uczniu!

Przyjrzyj się klasycznym wskazówkom dotyczącym zarządzania czasem na naukę i przyjemności. Jedna, dwie lub trzy mogą się sprawdzić także w Twoim przypadku:

• Usuń bałagan i uporządkuj miejsce pracy, żeby nie tracić czasu na szukanie różnych rzeczy. Stwórz kącik pracy, w którym dobrze się czujesz. Dostosuj oświetlenie, ustaw ulubione długopisy i kolorowe ołówki, zrób herbatę. Przygotuj miejsce i do roboty!

• Stwórz listę zadań do wykonania w ciągu dnia (elektroniczną albo na papierze). Najważniejsze pozycje umieść na samej górze.

• Pod koniec dnia przejrzyj to, co udało Ci się zrobić i stwórz nową listę na następny dzień. Zadania układaj na liście według ważności.

• Bądź bezwzględny odnośnie ustalania priorytetów. Pamiętaj, żeby to, co wydaje Ci się ważne, rzeczywiście takie było. To, co nie jest ważne, odłóż na później.

• Naucz się rozróżniać rzeczy ważne od pilnych. Sprawy ważne nie zawsze są pilne. To, co pilne, nie zawsze jest ważne.

• Kiedy wszystkie zadania są równoważne, zacznij od najtrudniejszych. Najmniej przyjemne zadania mają pierwszeństwo. Miej to za sobą!

• Jeśli wykonanie któregoś z zadań zajmuje mniej niż 5 minut, zrób je od razu. Jeśli wymaga więcej czasu, umieść je na liście.

• Poświęć część dnia na remanent tego, w jaki sposób spędziłeś czas. Dzięki temu dowiesz się, kiedy i w jaki sposób go marnujesz.

• Trudniejsze zadania podziel na mniejsze części. Uporządkuj je według ważności. Nad każdym zadaniem pracuj w określonym przedziale czasu.

• Przeznacz więcej czasu na większe, bardziej skomplikowane zadania.

• Ceń swój czas. Zwracaj uwagę na to, gdzie i kiedy możesz powiedzieć „nie”. Starając się wykonać wszystkie czynności, o które ktoś Cię poprosił, skazujesz się na stres i porażkę.

• Nagradzaj się za wykonanie zadania na czas. Ale pamiętaj – nie ma przyjemności, dopóki nie wykonasz zadania.

Wioletta Dziekońska-Skrzypińska

• Psycholog udziela dziesięciu wskazówek, jak postępować z dziećmi i młodzieżą w obliczu strachu, który pojawia się w związku z koronawirusem

• Zdaniem Magdaleny Śniegulskiej psycholog jest ostatnią osobą, do której powinno trafić dziecko, wizyta u specjalisty może tylko nasilić jego różne lęki

• Dorośli powinni rozmawiać, przygotować kilka faktów na temat koronawirusa, ale też przyznać, gdy czegoś po prostu nie wiedzą

Psycholog zauważa: - Oczywiście, różnimy się między sobą i różnią się też nasze dzieci. Są takie (i mam nadzieję, że jest ich większość), które w obecnej sytuacji czują pewne podekscytowanie, ciekawość, a nawet radość (no w końcu nie trzeba chodzić do szkoły i tyle nowych ciekawych rzeczy dzieje się wokół). Są jednak i takie, które z dużym niepokojem i lękiem stale sprawdzają portale informacyjne, dopytują dorosłych, poszukują informacji o zagrożeniu. Jeszcze inne, mówią: dość! – już nie mogą oglądać, słuchać, czytać i rozmawiać na temat zagrożenia koronawirusem. Wszystkie, nawet te szczęśliwe, z różnym natężeniem i częstotliwością odczuwają nieprzyjemne uczucia. Boją się.

Śniegulska podkreśla, że strach jest zupełnie zrozumiały w obecnej sytuacji, ale wymaga od dorosłych, by zaopiekowali się oni swoimi dziećmi, dlatego podaje kilka ogólnych wskazówek, które być może pomogą, ułatwią albo upewnią nas - dorosłych w naszym postępowaniu.

Obserwujmy – siebie i nasze dzieci. Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego, jak emocjonalnie radzimy sobie z otaczającą rzeczywistością. Jakie jest nasze dziecko? Jak reaguje na tę sytuację, jak reaguje na nas? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? Czy sądzi, że musi nas chronić i robi dobrą minę do złej gry? Czy może (przynajmniej na razie) wygląda na to, że sytuacja go nie przeciąża? A jak my się zachowujemy? Czy epidemia, zagrożenie jest stale obecne w naszych rozmowach? Czy nieustannie sprawdzam wiadomości? Czy może unikam tematu i nie chcemy o tym rozmawiać? Jak nasza postawa działa na syna czy córkę?

Bądźmy gotowi do rozmowy - przygotujmy sobie zestaw kilku rzetelnych faktów, którymi możemy się z naszym dzieckiem podzielić. Czasem trzeba będzie powtórzyć je wielokrotnie – dzieci lubią upewniać się, że nie "ściemniamy” i wiemy, co mówimy.

Bądźmy gotowi na konfrontację z fake newsami ("Tato, a Marcin powiedział…”). Nie warto jednak przekazywać dzieciom niesprawdzonych treści, niezliczonych supertajnych informacji czy dramatycznych nowin (np. "Jest kolejna ofiara!”). Bądźmy w tych rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi.

Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę przeprowadzić? Może wujek ratownik, pielęgniarz, ciocia lekarka czy nauczycielka biologii? Ustalmy z nimi wcześniej, czego potrzebujemy i jak chcielibyśmy, aby taka rozmowa wyglądała. Fajnie, jeśli jest to bliska dla naszego dziecka osoba, do której ma zaufanie, którą lubi. Naprawdę psycholog jest ostatnią osobą w tej kolejce. Wizyta u specjalisty może tylko nasilić różne lęki.

Mówmy szczerze: "Nie wiem" - "ile to będzie trwało?”, "czy wszyscy zachorujemy?”, "kto pierwszy umrze z naszej rodziny?”. Takie pytania mogą szokować, złościć. Po pierwsze, zachęcam do tego, by cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji, mają do nas zaufanie.

Czasem możemy ostudzić różne niepokoje, jednak na niektóre pytania nie znamy przecież odpowiedzi (nikt z nas nie wie, ile będzie trwała ta sytuacja). I o tej swojej niewiedzy warto szczerze mówić. Choć część rodziców/nauczycieli/opiekunów się tego obawia, ta szczerość buduje zaufanie.

Rozmawiajmy, jak radzić sobie z lękiem – to bardzo ważna wiedza. Opowiedzmy dzieciom, co my robimy, żeby trudne myśli nie zapanowały niepodzielnie w naszej głowie (czytanie książek, oglądanie komedii, gry).

Pytajmy, co im pomaga. Dzieci są w tym bardzo kreatywne i mogą nas zaskoczyć superpomysłami, z których i my możemy korzystać. Sprawdzimy też, czego potrzebują w tej sytuacji. Zastanówmy się, co możemy wspólnie robić, aby zachować dobry nastrój. Umówmy się na jakiś kod – sygnał, kiedy ktoś z członków rodziny poczuje, że ten smutek go dopada. Ustalmy, kiedy potrzebujemy samotności, a kiedy towarzystwa innych ludzi.

Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my dorośli przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, aby z nimi sobie radzić. W tych rozmowach ważne jest zachęcanie do tropienia lęków niewypowiedzianych – czasem to, co dzieci mają w głowie jest dużo straszniejsze od rzeczywistości. Kiedy taki lęk ujrzy światło dzienne, traci na swojej mocy, no i można się nim zaopiekować (to trochę jak z koszmarami sennymi). Jeśli to jest możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i inne trudne emocje.

Wskazujmy na czasowość pewnym ograniczeń czy rozwiązań - szczególnie dla nastolatków, obecna sytuacja może być bardzo trudna. Mogą mieć poczucie zamachu na ich podstawowe prawa i ograniczanie wolności. Rozmawiajmy z nimi o tym. Pokazujmy terminowość tych rozwiązań i to, czemu one mają służyć.

Bądźmy odpowiedzialni – ta sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości i właśnie odpowiedzialności za wspólnotę: rodzinną, klasową, sąsiedzką. Nasze zachowania przecież przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie i zdrowie innych ludzi. Rozmawiajmy o tym z naszymi dziećmi.

Nie oszukujmy - starajmy się być spokojni – nie panikujmy. Jednak, kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom, a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie, co się stało, nie odpowiadajmy, że nic. Takie ucinanie rozmowy, tworzenie tajemnic, jest pożywką do karmienia lęków. Ochłońmy i, nawet jeśli nie od razu, wyjaśnimy dziecku (czasem wystarczy ogólnie: np. "ta stała obecność informacji o wirusie mnie złości, martwi czy niepokoi”), co się stało, czego było świadkiem.

Zadbajmy o potrzeby dzieci – tak jak my potrzebujemy porozmawiać z bliskimi, koleżanką czy kolegą, nasze dzieci również tego kontaktu potrzebują. Zadbajmy o to. Rówieśnicy są strasznie ważni. Pamiętajmy o nowych technologiach – to dobry moment, żeby z nich również korzystać.

Uczmy się razem zdrowych nawyków - i bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy i przećwiczmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój. Rozmawiajmy o tym co trudne, o potknięciach i zagrożeniach i co z nimi robić.

Zadbajmy o innych - a może w tej trudnej sytuacji spróbujemy zająć się czymś użytecznym? Może razem z dzieckiem wesprzemy słabszych, którzy potrzebują naszej pomocy

Magdalena Śniegulska - psycholog dziecięcy w Szkole Edukacji Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności i Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu SWPS. Zajmuje się psychologią rozwojową dzieci i młodzieży, zaburzeniem zachowania i interwencją kryzysową.

Autor: Redakcja Źródło: Onet

Wioletta Dziekońska-Skrzypińska

Jak motywować i wspierać dzieci do systematycznego uczenia się poza szkołą: 

1.       Pomóż dziecku zorganizować czas nauki – ustalcie zasady i wspólny harmonogram (jeżeli w rodzinie jest więcej dzieci w wieku szkolnym, konieczne jest ustalenie godzin korzystania z komputera).

2.       Przypominaj dziecku o systematyczności, raczej nie pozwalaj, aby odkładało zadania na później, bo w końcu będzie miało ich zbyt dużo.

3.       Pozytywnie oceniaj rezultaty pracy dziecka (np. fakt przystąpienia do zadań szkolnych zgodnie z ustaleniami, wysiłek dziecka w samodzielne rozwiązanie zadań, nakład pracy, i.t.p.).

4.       Wytłumacz dziecku, dlaczego musi uczyć się poza szkołą (okres pandemii), odwołuj się do odpowiedzialności dziecka i pomóż mu dostrzec korzyści z nauki.

5.       Jeżeli masz możliwości i dziecko tego potrzebuje, pomóż w zadaniach (np. naprowadź, udziel wskazówek, wyjaśnij wątpliwości, i.t.p.).

6.       Podczas wykonywania przez dziecko zadań nie wskazuj palcem błędów jego pracy, chyba że dziecko poprosi o to. 

7.       Pomagaj dziecku rozwiązywać problemy poprzez analogię do czegoś, co już jest mu znane ze szkoły.

8.       Z zainteresowaniem słuchaj, kiedy dziecko opowiada ci o swoich odkryciach i o tym, czego się samodzielnie nauczyło, co samodzielnie wykonało, do jakich wniosków doszło, jakie rozwiązanie zastosowało.

9.       Zachęcaj do eksperymentowania z zadaniami, mów i przypominaj dziecku,że nie zawsze wszystko udaje się za pierwszym razem i czasami trzeba podjąć kolejną próbę.

10.   Doceniaj pytania dziecka i staraj się na nie znaleźć odpowiedź. 

11.   Staraj się stworzyć takie sytuacje, w których dziecko może być dumne z własnych osiągnięć. 

12.   Kontroluj, czy wykonało zadania.

13.    Jeżeli uważasz, że dziecko otrzymało zbyt dużo pracy od nauczycieli, nie mów tego głośno, tylko poinformuj wychowawcę.

14.   Jeżeli jest to konieczne, współpracuj z wychowawcą (telefonicznie, pisemnie).

Wioletta Dziekońska-Skrzypińska

Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w  Lubaniu prosi o zapoznanie się niżej zamieszczonymi materiałami. Celem prowadzonych działań jest promowanie wśród uczniów szkół podstawowych z terenów wiejskich pozytywnych zachowań związanych z pracą i zabawą na terenie gospodarstw rolnych oraz popularyzowanie wykazu czynności szczególnie niebezpiecznych związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, których nie wolno powierzać dzieciom poniżej 16 lat.

Prewencja

Zadania KRUS

To MAPA MYŚLI - praca Agaty Prawelskiej  z klasy 8a wykonana w ramach lekcji wf i tematów z edukacji zdrowotnej.

Po treningu na platformie edukacyjnej "Władcy słów" nasi piątoklasiści wyruszyli na ortograficzną wycieczkę po swoim domu. Oczywiści nie obyło się bez błędów, ale przecież na nich też się uczymy 🤓  Najważniejsze, aby teraz #zostać w domu i dbać o siebie oraz swoich bliskich 😇

Gdyby ktoś miesiąc temu powiedział nam, że nie będziemy chodzić do szkoły, nie uwierzylibyśmy… A jednak stało się. W ciągu kilku dni bardzo wiele się zmieniło, niektórzy mówią, że świat się zatrzymał. Zmiana dotknęła wielu ludzi i miejsc, także stojących teraz pusto szkolnych murów, więc edukacja weszła na inny poziom. Wszyscy staramy się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Zastanawiamy się nad tym, co ważne, szukamy motywacji do pogłębiania wiedzy, wykazujemy się kreatywnością, ogarniamy sprzęt (by u wszystkich działało audio i video :o) To też świetna okazja, by rozwijać umiejętność funkcjonowania w tak szybko zmieniających się warunkach i uczyć się doceniać zwykłe niezwykłości…Miło było Was spotkać, chociaż online. Jeszcze będzie pięknie, jeszcze będzie normalnie, dlatego teraz najważniejsze jest, abyśmy dbali o siebie wzajemnie, mimo odległości.

Ślę porcję dobrej energii

Ewa Mazur

Wszyscy uczniowie są proszeni o regularne logowanie się do dziennika LIBRUS, sprawdzanie wiadomości od nauczycieli oraz sumienne wykonywanie zleconych zadań!!!

Prosimy rodziców o dopilnowanie dzieci, aby uczyły się w domu wg otrzymanych wytycznych!!!

Zadania z biologii zostały wysłany poprzez wiadomość na LIBRUSIE do uczniów i rodziców. Ewentualne pytania proszę kierować też przez wiadomości na LIBRUSIE lub e-mailem: agajerzmanki@gmail.com.

Życzę owocnej pracy i zachęcam do wiosennych spacerów na łonie przyrody, ale w samotności.

Agnieszka Celuch

Zdalne nauczanie

Proszę wszystkich uczniów klas 6-8 o zarejestrowanie się na stronie internetowej Instytutu Goethego: https://www.goethe.de/ins/pl/pl/index.html.

W wiadomościach przesłanych na Librusie będę umieszczał linki do ćwiczeń oraz komentarze i wyjaśnienia. Dobrej zabawy.

Maciej Mejer